Nawierzchnie żywiczne posadzek garaży i parkingów – o wymaganiach … i zarysowaniach

Krzysztof Pogan

Zapewnienie trwałości parkingów istotnym zadaniem. Dobrze zaprojektowana konstrukcja żelbetowa, zgodnie z wymaganiami Eurocodu 2 (EN 1992), jak i sam beton (zgodnie z PN-EN 206-1) jest w stanie spełnić wymagania dotyczące granicznych stanów nośności. Jednak stany graniczne użytkowania to osobne zagadnienie. Zależnie od rodzaju parkingu, beton na powierzchniach poziomych powinien spełniać najwyższe wymagania dotyczące odporności na chlorki, karbonatyzację oraz korozję mrozową (w przypadku parkingów nieogrzewanych i zewnętrznych). W celu zwiększenia trwałości betonu stosuje się różnego rodzaju systemy ochrony powierzchniowej. Dotyczy to przede wszystkim posadzek. Wykonywanie płyt betonowych wiąże się z przepisami dotyczącymi żelbetu, natomiast posadzki przemysłowe nie są głównym tematem żadnej normy. Pewne wymagania i analogie można znaleźć w normie PN-EN 1504-2.
W opracowaniu zabrane i przedyskutowane zostały wymagania stawiane posadzkom żywicznym parkingów podziemnych. Podano także kilka przykładów usterek i wad nawierzchni.

Ensuring the durability of car parks is an important task. A well-designed reinforced concrete structure, in accordance with the requirements of Eurocode 2 (EN 1992), as well as the concrete itself (in accordance with EN 206-1) is able to fulfil the requirements for ultimate limit states. However, service limit states are a separate issue. Depending on the type of car park, the concrete on the horizontal surfaces should meet the highest requirements for resistance to chlorides, carbonation and frost corrosion (for unheated and outdoor car parks). Various types of surface protection systems are used to increase the durability of concrete. This applies in particular to flooring. The construction of concrete slabs is related to the regulations for reinforced concrete, whereas industrial floors are not the focus of any standard. Some requirements and analogies can be found in EN 1504-2.
In this study, the requirements for resin floors of underground car parks are taken up and discussed.
The case of cracks and other defects in the surface of an example car park are also shown.

Naprawa i ochrona konstrukcji żelbetowej wg norm serii PN-EN 1504 na przykładzie obiektu zabytkowego.

Krzysztof Pogan

Właściwie zaprojektowany, wykonany, wbudowany i pielęgnowany beton jest wyjątkowo trwałym materiałem budowlanym. Wówczas można stwierdzić, że taki beton stanowi sam dla siebie najlepszą ochronę i gwarantuje trwałość konstrukcji w standardowych warunkach eksploatacji i ekspozycji środowiska.
W praktyce jednak konstrukcje wykonane z betonu, w tym żelbetowe, są eksploatowane w różnorodnych warunkach stąd też w zależności od środowiska narażone są na oddziaływanie różnorodnych czynników agresywnych. Po latach eksploatacji, zawłaszcza w przypadku obiektów zabytkowych, wymagana jest naprawa i właściwa ochrona.
W artykule przytoczono uwarunkowania normowe dotyczące metod napraw i doboru rozwiązań materiałowych. Całość zilustrowano przykładem aplikacji zgodnych z normami materiałów do napraw i ochrony elementów żelbetowych konstrukcji wsporczej zabytkowego wiaduktu.

Properly designed, constructed, cast and cured concrete is an extremely durable building material. It can then be said that such concrete provides the best protection for itself and guarantees the durability of the structure under standard operating and environmental exposure conditions.
In practice, however, structures made of concrete, including reinforced concrete, are operated under a wide variety of conditions and are therefore exposed to a wide range of aggressive factors, depending on the environment. After years of use, especially in the case of historic buildings, repair and proper protection are required.
The article discusses the standard requirements for repair methods and the choice of material solutions. It is illustrated with an example of the application of standard-compliant materials for the repair and protection of reinforced concrete elements of a support structure for a historic viaduct.

Powierzchniowa ochrona betonu – impregnacja / hydrofobizacja

Krzysztof Pogan

Impregnacja betonu jest jedną z metod powierzchniowej ochrony betonu, która podnosi jego odporność na wnikanie substancji, ogranicza nasiąkliwość a tym samym podnosi jego trwałość.

Concrete impregnation is one of the methods of surface protection of concrete, which increases its resistance to penetration, reduces absorption and thus increases its durability.

Wnioski z wizji lokalnej i analizy dokumentacji – górna betonowa płyta parkingu

Krzysztof Pogan

Płyta górna parkingu wielopoziomowego, narażona na bezpośrednie oddziaływanie czynników atmosferycznych musi zostać właściwie zaprojektowana, nie tylko ze względu na obciążenia i schemat statyczny ale przede wszystkim uwzględniając trwałość obiektu. W opisywanej sytuacji niezbędnym jest wykonanie izolacjo-nawierzchni aby chronić górną płytę parkingu przed dalszą degradacją i umożliwiającą oddanie obiektu do eksploatacji.

The top slab of a multi-storey car park, which is exposed to direct weathering, must be properly designed, not only for the loads and the static scheme, but above all for the durability of the facility. In this situation, waterproofing is necessary to protect the upper slab of the car park from further degradation and to enable the facility to be put into operation.

PMMA

Zastosowanie żywic PMMA

Krzysztof Pogan

Obszar zastosowań produktów na bazie żywic PMMA w budownictwie jest bardzo szeroki i zróżnicowany. Zaczynając od nawierzchni parkingów i chodników mostowych, poprzez hydroizolację betonowych płyt mostowych, aż do uszczelnień dachów, rynien … i renowacji balkonów oraz tarasów.

The application area for PMMA resin products in the construction industry is very wide and varied. Starting from car park and bridge kerbs pavements, through waterproofing of concrete bridge slabs, to sealing of roofs, gutters … and renovation of balconies and terraces.

Grubość otuliny zbrojenia i alternatywna powłoka ochronna

Krzysztof Pogan

Grubość otuliny zbrojenia określa się w zależności od agresywności środowiska pracy elementu konstrukcji, stopnia zabezpieczenia przeciwpożarowego, klasy betonu, projektowanego okresu użytkowania obiektu, względów konstrukcyjnych i innych. Minimalna grubość otulenia określana jest przez normy przedmiotowe. Zalecana według PN-B-03264:2002 grubość otuliny wynosi od 10 do 50 mm. W projektowaniu należy także uwzględnić odchyłkę otuliny, spowodowaną przez niedokładność wykonania elementu na budowie.
W aspekcie trwałości konstrukcji można rozważyć alternatywne rozwiązanie dla uzyskania ekwiwalentnych parametrów przy zastosowaniu mineralnego materiału cementowo-polimerowego.

The thickness of reinforcement cover is determined depending on the aggressiveness of the building element’s working environment, the degree of fire protection, concrete compressive strength class, designed lifetime of the building, structural and other considerations. The minimum lagging thickness is determined by the relevant standards. Recommended thickness of cover is from 10 to 50 mm, according to the standard PN-B-03264:2002. The design should also take into account the lagging deviation caused by imprecision of the element on the construction site.
In terms of durability of the structure, an alternative solution for obtaining equivalent parameters with the use of mineral cement and polymer material may be considered.