Nawierzchnie żywiczne posadzek garaży i parkingów – o wymaganiach … i zarysowaniach

Krzysztof Pogan

Zapewnienie trwałości parkingów istotnym zadaniem. Dobrze zaprojektowana konstrukcja żelbetowa, zgodnie z wymaganiami Eurocodu 2 (EN 1992), jak i sam beton (zgodnie z PN-EN 206-1) jest w stanie spełnić wymagania dotyczące granicznych stanów nośności. Jednak stany graniczne użytkowania to osobne zagadnienie. Zależnie od rodzaju parkingu, beton na powierzchniach poziomych powinien spełniać najwyższe wymagania dotyczące odporności na chlorki, karbonatyzację oraz korozję mrozową (w przypadku parkingów nieogrzewanych i zewnętrznych). W celu zwiększenia trwałości betonu stosuje się różnego rodzaju systemy ochrony powierzchniowej. Dotyczy to przede wszystkim posadzek. Wykonywanie płyt betonowych wiąże się z przepisami dotyczącymi żelbetu, natomiast posadzki przemysłowe nie są głównym tematem żadnej normy. Pewne wymagania i analogie można znaleźć w normie PN-EN 1504-2.
W opracowaniu zabrane i przedyskutowane zostały wymagania stawiane posadzkom żywicznym parkingów podziemnych. Podano także kilka przykładów usterek i wad nawierzchni.

Ensuring the durability of car parks is an important task. A well-designed reinforced concrete structure, in accordance with the requirements of Eurocode 2 (EN 1992), as well as the concrete itself (in accordance with EN 206-1) is able to fulfil the requirements for ultimate limit states. However, service limit states are a separate issue. Depending on the type of car park, the concrete on the horizontal surfaces should meet the highest requirements for resistance to chlorides, carbonation and frost corrosion (for unheated and outdoor car parks). Various types of surface protection systems are used to increase the durability of concrete. This applies in particular to flooring. The construction of concrete slabs is related to the regulations for reinforced concrete, whereas industrial floors are not the focus of any standard. Some requirements and analogies can be found in EN 1504-2.
In this study, the requirements for resin floors of underground car parks are taken up and discussed.
The case of cracks and other defects in the surface of an example car park are also shown.

Naprawa i ochrona konstrukcji żelbetowej wg norm serii PN-EN 1504 na przykładzie obiektu zabytkowego.

Krzysztof Pogan

Właściwie zaprojektowany, wykonany, wbudowany i pielęgnowany beton jest wyjątkowo trwałym materiałem budowlanym. Wówczas można stwierdzić, że taki beton stanowi sam dla siebie najlepszą ochronę i gwarantuje trwałość konstrukcji w standardowych warunkach eksploatacji i ekspozycji środowiska.
W praktyce jednak konstrukcje wykonane z betonu, w tym żelbetowe, są eksploatowane w różnorodnych warunkach stąd też w zależności od środowiska narażone są na oddziaływanie różnorodnych czynników agresywnych. Po latach eksploatacji, zawłaszcza w przypadku obiektów zabytkowych, wymagana jest naprawa i właściwa ochrona.
W artykule przytoczono uwarunkowania normowe dotyczące metod napraw i doboru rozwiązań materiałowych. Całość zilustrowano przykładem aplikacji zgodnych z normami materiałów do napraw i ochrony elementów żelbetowych konstrukcji wsporczej zabytkowego wiaduktu.

Properly designed, constructed, cast and cured concrete is an extremely durable building material. It can then be said that such concrete provides the best protection for itself and guarantees the durability of the structure under standard operating and environmental exposure conditions.
In practice, however, structures made of concrete, including reinforced concrete, are operated under a wide variety of conditions and are therefore exposed to a wide range of aggressive factors, depending on the environment. After years of use, especially in the case of historic buildings, repair and proper protection are required.
The article discusses the standard requirements for repair methods and the choice of material solutions. It is illustrated with an example of the application of standard-compliant materials for the repair and protection of reinforced concrete elements of a support structure for a historic viaduct.

Rys. 2.

Adaptacja posadzki przemysłowej – case study

Krzysztof Pogan

Adaptacja posadzki przemysłowej.
Przeznaczenie pomieszczeń eksploatowanych przez lata ulega zmianie. Wymaga to często wykonania odpowiedniej adaptacji również posadzki przemysłowej. Może się jednak okazać, że podczas prac wykonawczych pojawią się błędy, którym trzeba szybko zaradzić. Opisany przypadek dotyczy modyfikacji metody adaptacji posadzki przemysłowej, w celu uzyskania jak najlepszego efektu, przy zapewnieniu właściwej skuteczności i trwałości zaproponowanego rozwiązania.

Adaptation of industrial flooring.
The purpose of rooms which have been used for years is subject to change. This often requires the appropriate adaptation of the industrial floor as well. It may turn out, however, that during the execution works there will be errors that need to be quickly corrected. The described case concerns modification of the method of adaptation of industrial flooring in order to obtain the best possible effect, while ensuring proper effectiveness and durability of the proposed solution.

consulting, doradztwo techniczne / budownictwo, materiały budowlane, żywice PMMA

Po prostu BETON

Krzysztof Pogan

Dzisiaj pojęcie betonu jest znacznie szersze i na przestrzeni czasu uległo wielu modyfikacjom. Obecnie beton uzyskuje się nie tylko z okruchów skalnych (kruszywo naturalne i łamane) ale także z kruszywa sztucznego i wypełniaczy zaś zamiast cementu stosuje się inne spoiwa a jego właściwości wzbogaca się domieszkami i dodatkami.
Ogólnie można zdefiniować beton jako materiał budowlany uzyskany z połączenia drobnoziarnistego wypełniacza spoiwem. Tak uzyskany materiał nosi nazwę kompozytu, w którym zaczyn cementowy spełnia rolę matrycy, a kruszywo inkluzji.
Beton i stal są obecnie dwoma najbardziej powszechnie stosowanymi materiałami w konstrukcjach budowlanych. Czasem się wzajemnie uzupełniają (tworząc żelbet) a czasem konkurują ze sobą w tym sensie, że konstrukcje podobnego typu i funkcji mogą być zbudowane z jednego z tych materiałów. A jednak inżynierowie zwykle wiedzą mniej o betonie, z którego jest wykonana konstrukcja, niż o stali.

Today, the concept of concrete is much broader and has undergone many modifications over time. Nowadays, concrete is obtained not only from rock crumbs (natural and broken aggregates) but also from artificial aggregates and fillers, while instead of cement, other binders are used and its properties are enriched with admixtures and additives.
Generally speaking, concrete can be defined as a building material obtained by combining fine-grained fillers with binders. The material obtained in this way is called a composite in which the cement slurry acts as a matrix and the aggregate as an inclusion.
Concrete and steel are currently the two most commonly used materials in building structures. Sometimes they complement each other (creating reinforced concrete) and sometimes compete with each other in the sense that structures of a similar type and function can be built from one of these materials. And yet, engineers usually know less about the concrete of which the structure is made than about steel.